TO WARTO JEŚĆ

AMARANTUS
Ta południowoamerykańska roślina, u nas zwana pięknie szarłatem, to prawdziwe bogactwo cennych składników, witamin (m.in. z grupy B) i minerałów. Doskonale zastępuje mięso, zawiera bowiem łatwo przyswajalne białko oraz duże ilości żelaza (znacznie więcej niż wołowina czy cielęcina i najwięcej ze wszystkich roślin). Do jej niewątpliwych zalet należy też wysoka zawartość błonnika (więcej niż np. otręby owsiane) oraz skwalenu, który opóźnia procesy starzenia i obniża poziom złego cholesterolu. Szarłat zawiera tez bardzo drobną frakcję skrobi - lekkostrawną i szybko dostarczającą organizmowi potrzebnej energii. Warto więc włączyć go do codziennej diety, np. w postaci gotowanych ziaren (zamiast kaszy czy ryżu), mąki (jako dodatek- nigdy samodzielnie) bądź jako składnik musli, owsianek tudzież zdrowych zbożowych batoników. Nie należy jednak z amarantusem przesadzać, jego smak nie powala, a jest silnie w potrawach wyczuwalny.

MELASA Z KAROBU

Melasa to uboczny produkt produkcji cukru, a więc to, co usuwa się w procesie rafinacji. Popularne są melasy trzcinowe, buraczane, jabłkowe. Najzdrowsza jest jednak ta z karobu, czyli mączki chleba świętojańskiego. Ten lepki, karmelowy syrop zawiera w sobie całe bogactwo minerałów, takich jak wapń (tu jest absolutnym rekordzistą, zawiera go ponad 30 razy więcej niż mleko), żelazo, magnez, potas, a także witamin (głównie z grupy B) oraz wartości odżywczych (białko i węglowodany.

KSYLITOL, czyli cukier brzozowy

Jest pięciowęglowym alkoholem polihydroksylowym, co oznacza, że ma właściwości bakteriobójcze i zapobiega rozwojowi bakterii. Co ważne,  związek ten w organizmie ulega przemianie zupełnie bez udziału insuliny, ma niski indeks glikemiczny, nie powoduje próchnicy (a nawet ją leczy)i nie zakwasza organizmu (jako jedyny słodzik ma odczyn zasadowy). Ponadto przeciwdziała kolonizacji drożdżaków, polecany jest więc także dla osób borykających się z grzybicą (Candida) oraz dla chorych na osteoporozę. Ksylitol hamuje też łaknienie na słodycze i węglowodany - jest więc doskonałym słodzikiem dla cukrzyków, jak i osób z nadwagą. Osoby, które wcześniej nie miały do czynienia z ksylitolem, powinny jednak uważać – w dużej ilości może on powodować rozwolnienie. Uwaga! na ksylitolu nie wyrosną drożdże!

STEVIA

Właściwie nie ma kalorii i bardzo niski indeks glikemiczny. Poleca się ją  na nadciśnienie, zgagę i problemy z nadwagą. Stevia wzmacnia serce i zwiększa tolerancję glukozy, pomaga w walce z cukrzycą. Jedynym jej minusem jest intensywny posmak, nieco przypominający sodę oczyszczoną i zdecydowanie wpływający na smak potrawy. Ratunkiem może być dodanie soli lub kwasu. Najlepiej kupować sproszkowane suszone liście stevii – ta w tabletkach czy w postaci płynnej nie jest już zupełnie czysta.

SYROP DAKTYLOWY

Ze wszystkich dostępnych na rynku syropów (jęczmiennego, klonowego czy z agawy) ten jest najbardziej godny polecenia. Powstaje poprzez zmielenia daktyli. Bardzo słodki i smaczny, doskonale sprawdza się wszędzie tam, gdzie zwykle dodajemy miód. Jest jednak od miodu dużo zdrowszy. Pomaga przy problemach trawiennych (duża zawartość błonnika). Zawiera naturalne cukry proste, a także witaminy A, C, B1, B2, i PP, potas, żelazo, magnez i fosfor. Potas zawarty w daktylach obniża nadciśnienie tętnicze. Syrop daktylowy obniża poziom cukru i cholesterolu we krwi, wykazuje właściwości przeciwbólowe, przeciwzapalne, przeciw zakrzepowe i łagodzące objawy menopauzy. Syrop z daktyli ma wyższy indeks glikemiczny niż ten z agawy, jest jednak zdrowszy i lekkostrawny, bo powstaje z pełnych owoców, a nie wyselekcjonowanej fruktozy.

OLEJ KOKOSOWY

Nadaje się do smażenia, pieczenia, a nawet do smarowania na chleb. Jego dobroczynne działanie jest nie do przecenienia: zawarty w nim kwas laurowy ma silne właściwości antybakteryjne, antywirusowe i antygrzybiczne, a także buduje odporność organizmu. Jest też bogaty w witaminy i minerały: magnez, potas, żelazo i wapń. Mimo że zawiera nasycone kwasy tłuszczowe, nie podnosi poziomu złego cholesterolu. Olej ten ma szerokie zastosowanie w kuchni, ale też w kosmetyce, jako doskonały nawilżacz suchej skóry.

OLEJ LNIANY

Zasłynął dzięki diecie dr Budwig, która udowodniła jego dobroczynny wpływ na leczenie nowotworów. Tę cudowną właściwość olej lniany posiada dzięki sporej zawartości kwasów Omega-3, które mają fundamentalne znaczenie dla sprawnego funkcjonowania naszego organizmu. Między innymi: przywracają równowagę hormonalną, zapobiegają nadpobudliwości u dzieci, wspomagają w leczeniu depresji, redukują tkankę tłuszczową, przyspieszają regenerację organizmu, aktywizują przemianę materii, obniżają poziom złego cholesterolu, zwiększają nawilżenie skóry itd.  Uwaga! Ponieważ kwasy Omega-3 szybko się utleniają, prawdziwy olej budwigowy, tj. nierafinowany i tłoczony na zimno, musi być przechowywany w lodówce i dość szybko spożyty.

OLEJ Z PESTEK DYNI

Ten charakterystyczny, ciemnozielono-brunatny olej o niesamowitym, lekko orzechowym smaku, nie podlega nigdy utlenianiu (nie zobaczymy na nim nigdy twardej przezroczystej błony). Jest idealny do spożycia na surowo oraz jako dodatek do wielu potraw. Olej ten  zawiera 80% kwasów tłuszczowych (Omega-9, Omega-3 i Omega-6), witaminy, beta-karoten, minerały oraz substancje odżywcze). Stosuje się go do leczenia miażdżycy, schorzeń dróg moczowych, regulacji zaburzeń hormonalnych i metabolicznych. Ma szerokie zastosowanie też w kosmetyce, zwłaszcza dla cery wrażliwej i suchej. Dzięki dużej zawartości potasu działa oczyszczająco i rozjaśniająco. Używany jest również przeciw rozstępom, jako dodatek w olejkach do masażu, w kremach i peelingach.

OLEJ RZEPAKOWY

Jest bogaty w Omega-3 (wyprzedza go tylko olej lniany), ale – co ważniejsze – zawiera najlepsze ze wszystkich olejów proporcje kwasów nienasyconych Omega-6 do Omega-3 (stosunek 2:1). Plasuje się też na dobrej trzeciej pozycji (za oliwą z oliwek i olejem kukurydzianym) jeśli chodzi o kwas oleinowy, który redukuje poziom złego cholesterolu. Warto jednak pamiętać, że te właściwości dotyczą tylko oleju nierafinowanego, do których nie należy najbardziej popularny na naszych półkach olej Kujawski. Na Kujawskim można smażyć, ale pamiętajmy, że spożywamy wówczas szkodliwe tłuszcze trans.

OLEJ Z OLIWEK

Zawiera najwięcej jednonienasyconego kwasu oleinowego (Omega-9), który chroni przed chorobą wieńcową i miażdżycą, a także witaminy A, E i D. Ze względu na wysoką zawartość kwasu oleinowego (70%, a więc co najmniej trzykrotnie więcej niż inne oleje) oraz antyutleniacze, można ją stosować do smażenia, ale tylko płytkiego i krótkotrwałego.  Doskonale sprawdza się także jako składnik maseczek do twarzy i włosów.


KISZONKI

• Kiszonki to doskonały probiotyk

Podczas procesu kiszenia powstają bakterie szczepu Lactobacillus Plantarum, które – w przeciwieństwie do innych bakterii mlekowych – mają przedłużone działanie, a po około miesiącu spożywania na stałe zasiedlają się w układzie trawiennym, przywracając równowagę flory bakteryjnej i uszczelniając śluzówkę jelit.

• Są bogate w witaminy z grupy B oraz witaminę C 

Już pięć łyżek kiszonej kapusty pokrywa dzienne zapotrzebowanie na witaminę C, która, jak wiadomo, podwyższa odporność na infekcje.

• Pomagają w odchudzaniu

Kiszonki mają niską wartość kaloryczną, znacznie mniejszą niż świeże surowce, ponieważ w procesie fermentacji spada zawartość cukru w kiszonych produktach. Przykładowo łyżka kapusty kiszonej to zaledwie 12 kcal, a mały ogórek kiszony 6 kcal. Ponadto kiszonki zawierają dużo błonnika, który wspomaga odchudzanie, oczyszcza organizm z toksyn i reguluje wypróżnianie.

• Chronią przed chorobami

Kiszone warzywa to nie tylko cudowny lek na kaca, ale też środek pomocny przy alergiach i stanach zapalnych. Ich stałe dostarczanie do organizmu obniża również poziom złego cholesterolu oraz może łagodzić wrzody żołądka i dwunastnicy.